انعكاس احوال زمانه

... بگذر از اين طايفه ماروش

بر صفت مار به آزار خوش

خيز و منه پا به سر راهشان

بشنو و مگذر ز گذرگاهشان

پاى نهى در ره افعى به خاك

ليك كنندت دم فرصت هلاك

تا نشوى همچو زمين پايمال

دور نشين از همه گردون مثال ...

*ديوان: 392

دعوت وحشى به عزلت و گوشه‏نشينى و دورى از مردم:

روى به مردم منما چون پرى

تا طلبندت به صد افسونگرى

رخ منما و ز همه در پرده باش

بر صفت روز گذر كرده باش

تا چو كند ياد تو در دل گذار

روى دهد گريه بى‏اختيار

بگذر از اين طايفه پرده در

پرده‏نشين باش چو نور بصر

رسم وفا نيست در اهل جهان

همچو وفا پاى بكش از ميان

باش به غزلتگه خود پا به گل

تا نروى از در كس منفعل

*ديوان: 392

وحشى از اوضاع پردرد و نابسامان خويش در رنج است از اينكه اهل هنر رخت بر بسته‏اند و امّيدى به صدق و صفاى مردم نيست، اظهار تأسّف و تأثّر مى‏كند:

روى زمين ز اهل هنر رفته‏اند

اهل هنر زير زمين خفته‏اند

صافى از اين دهكده باقى نماند

گشت تهى شيشه و ساقى نماند

*ديوان: 391